De allerlaatste travel diary van onze wereldreis ๐ . In deze blog reizen we door naar onze laatste stop in Vietnam: Ho Chi Minh City (ook wel Saigon genoemd). En vertrekken we naar onze laatste wereldreis bestemming: Dubai. Veel leesplezier!
Met de nachtbus naar Ho Chi Minh City
Rond 00:30 gaat onze bus in Dalat. Volgens internet duurt een rit 7 tot 8 duur. Perfect dus om in de nacht te reizen. Zo besparen we een nachtje hotel รฉn zijn we geen dag kwijt aan het reizen. De bus arriveert en we stappen in. โNo shoesโ horen we als we de bus instappen. Beetje apart maar we geven onze schoenen af. Wanneer we het bed/stoel zien vragen we ons af of we hier niet te lang voor zijn. Maar het valt mee, en uiteindelijk ligt het super comfortabel. Comfortabeler dan de bedden die we tot nu toe in Vietnam hebben gehad met hun super hoge kussens. We vallen dan ook snel in slaap.
Ho Chi Minh
4:15 We worden gewekt door de buschauffeur die naast โno shoesโ geen woord Engels spreekt. Het is donker en we zijn slaapdronken. Kevin staat op: โwe kunnen hier naar het toiletโ. Hij loopt naar voren om meteen zijn schoenen te pakken. Kevin moet namelijk ALTIJD naar het toilet. De buschauffeur wordt nu gefrustreerd. We snappen er niks van. Dan zegt een medepassagier dat we er al zijn. WHAAT om 4:15??? Omdat de buschauffeur lichtelijk agressief ongeduldig was pakken we slaapdronken onze spullen. Zonder schoenen worden we op straat gezetโฆ โWeet je zeker dat we alles hebben?โ vraag ik aan Kev. โZou je misschien even kunnen checken? En ook of ik mijn lenzenpotje niet vergeten benโ. Hij stapt geรฏrriteerd in de bus en komt terug met een vaag verhaal. Okรฉ dit schiet niet op.. Die buschauffeur rijdt zo weg. Snel sprint ik de bus in om mijn plek nog eventjes goed te checken. Better be safe than sorry.
Beide, nog steeds lichtelijk slaapdronken en een beetje geรฏrriteerd, zijn we onze schoenen aan het aantrekken buiten op de vieze weg. De bus is hem gepeerd. Opeens doet mijn teen mega zeer. Shit die had ik gestoten toen ik snel de bus in was gerend om te controleren of ik alles mee had. Ik check mijn teen, en mijn sok zit vol met bloed. Wanneer ik mijn sok uittrek zie ik een mega snee. Gestoten tegen de stalen trap. Ik word niet goed en val half flauw. Geรฏrriteerd zeg ik tegen Kevin dat dit nooit gebeurd zou zijn als hij gewoon even goed had gekeken. Hij wordt boos op mij. โIk weet waar al mijn spullen zijn, dat jij nou geen idee hebt!!โ, zegt hij geรฏrriteerd terug.
Day 1: Mcdonalds en het ziekenhuis
We besluiten om naar de Mcdonalds te gaan. Die zijn hier 24 uur open. Daar zit ik dan met mijn voet op mijn koffer, moe, en we kunnen pas rond 2 in onze kamer. Top. Maar ook dit is reizen. Zoeken naar een oplossing. Stap 1: een dokter of een ziekenhuis vinden. Stap 2: een kamer. Kevin komt terug van het toilet en begint zenuwachtig te lachen: โIk ben mijn pet in de bus vergeten en ik denk mijn brillenkoker ookโ. Karma heeft dus ook eventjes zijn werk gedaan haha. Stap 3: is Kevin (die wist waar al zijn spullen waren AHUM) zijn spullen terug laten krijgen.
Een dokter / ziekenhuis vinden blijkt moeilijker dan gedacht voor een simpele snee. Geen enkele dokter was er โgespecialiseerd inโ? Heel apart. Uiteindelijk hebben we een ziekenhuis kunnen vinden. Ik hoef gelukkig niet gehecht te worden, maar wel een tetanus prik. Kevin heeft contact gehad met de busdienst en vanavond kunnen we zijn spullen al ophalen. Alleen een kamer vinden bleek moeilijker dan gedacht. We besluiten dan ook maar om gewoon ergens lekker te lunchen voor we in ons geboekte appartement kunnen. Ons laatste avontuur van Vietnam kan beginnen: Ho Chi Minh City.
Day 2: Ho Chi Minh City (HCMC) – War Remnants Museum
We verblijven in Saigon 9 Rivergate Residence . Hier hebben we een appartement waar we kunnen wassen (YAY). Daarnaast is het een prima uitvalsbasis voor Ho Chi Minh City. Vandaag gaan we naar het War Remnants Museum. Een oorlogsmuseum dat het verhaal vertelt over de Vietnam oorlog door de Vietnamezen.
Het museum hangt vol met gruwelijke fotoโs. Zo zien we een foto van een soldaat die een lichaam optilt dat helemaal uit elkaar gescheurd is. Fotoโs van families die rouwen, kinderen met allerlei verwondingen.. Ook zien we het gevolg van het spuiten van het ontbladeringsmiddel genaamd โAgent Orangeโ. Dit spoten de Amerikanen over de bossen en gewassen, zodat Vietnamezen zich niet konden verstoppen en geen voedselvoorziening meer zouden hebben. Maar daarnaast had het een gruwel effect. Het middel had namelijk het bijproduct โdioxine’ dat voor zorgde voor kankers, aantasting aan het perifere zenuwstelsel, en misvormingen van nieuw geboren kindjes. Verder zien we de uitgaven van de Amerikaanse overheid tijdens deze oorlog. Een oorlog die ze niet konden betalen. Toendertijd hing de dollar nog aan het goud vast, maar de Amerikanen printte meer dan zij aan goud hadden. De goudstandaard werd losgelaten. De gevolgen hiervan merken we vandaag de dag: de reden van onze inflatie.
Naast de gruwelfotoโs zien we de wapens, tanks en vliegtuigen die gebruikt werden tijdens de oorlog. Ook zien we een guillotine die gebruikt werd door de Franse kolonisten in het begin van de 20e eeuw. Voor de oorlog met de Amerikanen hadden de Fransen de macht in Vietnam. Verder hebben we de nagemaakte tiger cages gezien waar de Zuid-Vietnamese regering politieke gevangenen hield. Het is een heftig museum, en we verlaten de plek dan ook met een naar gevoel.
Day 3: Chu Chi tunnels
Vandaag hebben we een privรฉ tour naar de Cu Chi Tunnels. Deze tunnels werden door het Vietnamese leger gebruikt tijdens de Vietnam-oorlog. Hoewel de zon scheen in Ho Chi Minh City komt het bij de Chu Chi tunnels met bakken uit de lucht. We krijgen een regenponcho en ik krijg een plastic tas voor om mijn voet.
De eerste stop is een verstopte ingang van het tunnelstelsel. Een deksel die met bladeren is bedekt. De ingang is haast niet te ontdekken als je het niet weet. Zowel Kevin als ik proberen via deze weg de tunnel in te gaan. Mij lukt het, maar wat is het donker als de deksel erop gaat. Kevin komt er niet in. Tรฉ breed, haha. Daarna maken we een stop bij de boobytraps van het Vietnamese leger. Deze vallen lagen rondom de tunnels om indringers buiten te houden. Hierbij maakten ze gebruik van valkuilen vol met ijzeren spijlen of geslepen bamboo sticks (punji-val), explosieven die tot ontploffing konden worden gebracht door ergens op te staan, en valstrikken waarbij vallende boomstammen en rondslingerende scherpe punten de soldaten ernstig verwonden.
Hierna is het tijd om te schieten. YAY EINDELIJK WEER! We schieten met een AK47 en een M16. Helaas zijn de geweren, voor safety, vastgemaakt. Maar verder was het zeker een leuke ervaring. Het voelde alleen net iets minder vrij dan het schieten in Amerika. Na het schieten gaan we door naar een soort van vergaderruimte dat voor een groot deel onder de grond ligt. Onze tourguide laat zien dat je via hier de tunnels in kan. Hij schijnt met zijn zaklamp in de tunnel en we zien 3 of 4 schorpioenen over de grond lopen in de tunnel. Dan herinneren we het ons weer wat we geleerd hadden in Mexico. Schorpioenen houden niet van regen en zoeken het droge op als het regent. Zoals nu. En dan te bedenken dat we al een donkere tunnel zijn ingegaan. OMG! We sluiten de Chu Chi Tunnels af met het eten van cassave dat de soldaten vroeger ook aten.
Day 4: Ho Chi Minh
Laatste dag in Vietnam. Kevin gaat nog even โgoedkoopโ naar de kapper en ik laat “goedkoop” mijn nagels doen voor we naar onze laatste stop gaan: Dubai.
DUBAI
Na een nachtvlucht landen we rond een uurtje of 5 in de ochtend in Dubai. Deze tussenstop voor een aantal dagen kostte ons qua vlucht helemaal niks extra dan dat als we rechtstreeks naar Nederland zouden vliegen. We verblijven in Dusit D2. En wat is het hier heerlijk! De kamer is lekker luxe, en het bed super comfy. Ook hebben ze een gym die redelijk prima is en een rooftop zwembad. We hebben vandaag besloten om het hotel niet te verlaten en lekker uit te rusten van de vlucht.
Day 2: Strand dag
Echt zoveel zin hierin. Er gaat een shuttle van het hotel naar een parkeerplaats dichtbij het strand. Vanaf daar is het een stukje lopen naar Marina Beach. We lopen over een brug dat een prachtig uitzicht heeft over de stad. Eenmaal aangekomen bij het strand gaan we opzoek naar een goede ligplek met parasol. Very much needed hier. We zien een leuk strandtentje met bedjes. Kosten? 75 Euro per persoon voor een bedje inclusief eten. Wauw, bedankt maar wij lopen eventjes verderโฆ Uiteindelijk komen we uit bij een strandtentje waarbij een ligplek 20 euro per bedje is. Dat is te doenโฆ Maar even wennen aan de prijzen hoor! Vanaf Marina Beach heb je uitzicht op een reuzenrad en grote springkussens. Leuk voor de foto. We chillen hem wat en gaan soms zwemmen in het lauwe water. Echt genieten <3 Ook de zonsondergang is prachtig vanaf hier. Daarna besluiten we om ook wat aan het strand te eten. Een perfecte dag.
Day 3: Dubai Mall & Burj Khalifa
Vandaag starten we de dag met een heerlijk ontbijt en een gymsessie om vervolgens lekker bij het zwembad te gaan liggen. Rusten en genieten van het heerlijke weer. Maar ook met een besef dat het over een aantal dagen voorbij is. Ik mis Coffie ontzettend dus dat is iets om naar uit te kijken, maar wat zou ik graag doorreizen. Reizen geeft een gevoel dat je leeft. En stiekem vind ik het tijdsverschil ook fijn. Lekker in je eigen bubbel.
Dubai Mall
Ben je in Dubai geweest zonder een mall te bezoeken? We zijn nu in Dubai Mall. We hebben wat gegeten bij Wagamama en lopen nu wat (te dure) winkeltjes af. Ook gaan we opzoek naar leuke souveniertjes. Net buiten Dubai Mall vind je Burj Khalifa. Het grootste gebouw ter wereld van 828 meter hoog (the Edge in NY was 345). Omdat ik lichtelijke hoogtevrees heb en we the Edge al hebben bezocht besluiten we om hier niet in te gaan. Daarna gaan we weer de mall in die trouwens immens groot is. Onze voeten doen zeer van al dat wandelen. Verder bezoeken we een groot aquarium in de mall dat vol zit met haaien voor we naar het hotel gaan.
Day 4: 3 fills
Dagje zwembad en vanavond uit eten met een jongen die ik online ontmoet heb via iemand die ik via mijn Master ken (volg je het nog?). We hadden geconnect via insta toen hij net zoals wij in Florida was, en toevallig is hij nu ook in Dubai. Samen een hapje eten dus. We ontmoeten elkaar bij de 3 Fills. Een sushi restaurant met heerlijke sushi. Deze sushi eet je zonder sojasaus omdat er gewoonweg al veel smaak aan zit. ZO LEKKER! Dikke vette aanrader dus! Verder is het een gezellige avond. We worden uiteindelijk weggestuurd omdat we de tafel tรฉ lang bezet houden, oeps.
Day 5: laatste wereldreisdag ๐
Laatste stranddagje in Dubai en van onze wereldreis. Het is voor nu voorbij. Wat zal de toekomst brengen? Vanaf nu is het echt onzeker. Mijn droom heb ik al voor een groot deel geleefd (al zijn er nog genoeg landen die we verder willen zien ๐ ). Tijd voor een nieuwe droom dus. Heeft er iemand een idee?
Bedankt โฃ
Aan iedere lezer die mijn blog gevolgd heeft. Super bedankt en heel leuk dat je onze avonturen op de voet gevolgd hebt. Wat begon als een idee om alle verhalen vast te leggen voor later en voor familie en vrienden tijdens de reis, zorgde uiteindelijk voor honderden bezoekers per maand. Iets wat ik nooit had verwacht. Dank je wel! Nu we thuis zijn stopt voor eventjes mijn reisdagboek, maar ik stop niet met bloggen. Zo zal ik elke reisroute per land online gaan zetten en tips voor als je zelf op wereldreis wil gaan. En hopelijk kan ik daarna snel weer in mijn travel diary gaan schrijven. Liefs
Leave a Comment